วันพฤหัสบดีที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2559

น้องเล็กของบ้านมาแว้ว



          ภายหลังจากวันที่ 13 ตุลาคม 2559 เวลา 15.52 น. วันที่ประชาชนคนไทยหลั่งน้ำตากันทั้งประเทศ เนื่องจากพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศรามาธิบดี จักรีนฤบดินทร สยามินทราธิราช บรมนาถบพิตรทรงเสด็จสวรรคต มาถึงวันที่ 16 ตุลาคม 59 มีอีกชีวิตหนึ่งถือกำเนิดขึ้น นั่นคือ ทายาทรุ่นที่ 2 ของน้องมีสตางค์ เราไปเดินหาที่บ้านมิ้นอยู่ 2 วัน หาข้างล่าง ก็ไม่เจอ เลยไลน์หามิ้นว่าวันเสาร์มาช่วยหาข้างบนกัน มิ้นรับปากว่าจะมาช่วย
         
          พอวันเสาร์กะว่าตอนเช้าจะเตรียมกรงให้เรียบร้อย ตอนกลางวันค่อยตามมิ้นไปหา ที่ไหนได้ มิ้นมาเรียกตะเช้า บอกว่ามิ้นจะไปนครปฐม ก็เลยต้องไปหากันตอนเช้า ขึ้นไปข้างบนกี่ห้องก็ไม่เจอ มาเจอเอาห้องสุดท้าย เปิดประตูเข้าไปมีแต่ห้องโล่ง ๆ กลางห้องมีผ้าใบพับครึ่งอยู่แค่ผืนเดียว พร้อมซากนก 1 ตัว

          เราเลยบอกมิ้นว่าไม่มีอ่ะ ห้องนี้มีแต่ซากนก พอพูดจบผ้าใบก็ขยับพร้อม ๆ กับเสียงขู่ เราเลยบอกมิ้นว่า มิ้นเจอแล้ว ๆ อยู่ใต้ผ้าใบ เดี๋ยวเจ้ดูซิว่ามีกี่ตัว พอจับผ้าใบยกเท่านั้นแหละค่ะท่านผู้ชม แม่ลูกอ่อนนามว่าน้องมีสตางค์ นางเปลี่ยนจากแมวเป็นเสือทันที นางกวดกัดทั้งมิ้น ทั้งเรา แตะผ้าใบไม่ได้เลย พอจับคอนางได้ก็ต้องกดนางไว้กับพื้นแล้วส่งลูกให้มิ้นอุ้ม นางมีลูกโทนตัวเดียวดำปึ๊ด 555 เราก็เลยต้องเอาลูกมาใส่กรงไว้ก่อน แล้วหยิบผ้าขนหนูหนา ๆ ไปด้วยผืนนึงเพื่อจับน้องมีสตางค์กลับมา นางฟัดผ้าขนหนูมาตลอดทาง พอใส่กรง นางไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้กรงเลย ดุมาก หวงลูกมาก









         


          รอบนี้นางมีลูกแค่ตัวเดียว หลังจากที่ไม่ได้ตั้งท้องเลยตลอดเกือบสองปี คาดว่ามดลูกนางคงฝ่อไปข้างนึงแล้ว ใช้ได้ข้างเดียว เลยท้องเล็ก และลูกน้อย ที่เราเห็นท้องกางออกมาเราเข้าใจว่านางเพิ่งตั้งท้อง แต่จริง ๆ แล้วนางใกล้คลอด         ต่างหาก






     


           หลังจากที่มาอยู่บ้านได้สองวัน อาการดุและหวงลูกเวอร์ของนางลดลง ยอมออกจากกรงไปทำธุระส่วนตัวบ้าง เดินเที่ยวบ้าง ยอมให้จับลูก ยอมให้เข้าใกล้ทุกอย่าง เรางี้โล่งอก แต่ลูกก็มีแววดุเหมือนแม่มาก อายุแค่สิบวัน ขู่เป็นแล้วค่ะ











          เจ้าตัวเล็กนี่พุงกางตลอดเพราะไม่ต้องแย่งใครดูดนม หลับทั้งวัน วันนี้ 27 ตุลาคม 2559 ตาลืมแล้วแต่ยังมองไม่เห็นเพราะตายังขุ่นอยู่ กำลังหัดเดินเตาะแตะ ขู่เป็น ร้องเสียงดังดีจัง หนักจนแม่คาบจะไม่ไหวแล้ว และยังไม่ได้ตั้งชื่อ เดี่ยวได้ชื่อแล้วจะมาอัพเดทให้ดูกันครั้งนะคะ



วันอังคารที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

ประสบการณ์ใหม่


          เมื่อวันที่ 14 มิถุนายน 2559 มีโอกาสได้ไปอัดรายการนั่งเล่นสตูดิโอ ของแกรมมี่ ณ ห้องอัด GMM สตูดิโอ โดยมี น้องลูกหว้า พิจิกา จิตตะปุตตะ มาร้องเพลงให้ได้ฟังกัน แล้วก็มีแขกรับเชิญอีก 2 ท่าน น้องน่ารัก เป็นกันเอง ร้องเพลงเพราะ ภายในสตูดิโอมีกล้องประมาณ 7 ตัว จับทุกมุม ทุกอิริยาบทเชียวค่ะ มีจอใหญ่ ๆ ด้านหลังเก้าอี้ผู้ชุมรายการ เอาไว้คอยบอกสคริปและเพลงที่จะร้องต่อไป ด้านหลังจอที่ว่าก็เป็นกล้อง หลังกล้องเป็นโต๊ะทีมงาน ผู้ชมรายการก็จะเป็นนักศึกษาฝึกงานของบริษัทแกรมมี่เป็นส่วนมาก มีเรานี่แหละ หอบสังขารจากอ่างทองไปเพื่อน้องโดยเฉพาะ รู้จักกันมานาน 5 ปีกว่า ติดต่อกันผ่าน FB  ผ่าน Line ตลอด เพิ่งจะได้เจอกันแบบตัวเป็น ๆ นี่แหละ น้องใจดีให้ทุนการศึกษาเด็กช่างอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคอ่างทองมา 2 ปี ซ้อนแล้ว เรากำลังคิดอยู่ว่าจะส่งเด็กช่างอื่นรับทุนบ้างดีไหมนะ กระจาย ๆ กันไป บรรยากาศภายในสตูดิโอก็หนาว ๆ เนอะ แสง ไฟ เสียง เวที พร้อมเป๊ะ การทำงานแบบมืออาชีพเป็นอย่างนี้นี่เอง แน่นอน การบันทึกรายการย่อมมีซ่อมบ้าง แต่ศิลปินก็ไม่ชักสีหน้า แสดงอารมณ์หรือคำพูดไม่พอใจแต่อย่างใด ให้ถ่ายซ่อมจนกว่าจะพอใจทีมงานและได้ภาพสวย ๆ ตามคลิปด้านล่างนี้เลยค่ะ (แต่เสียอย่างเดียว วงแบ็คอัพน้องผู้ชาย 3- 4 คน วันนี้ พี่เสียความรู้สึกนิดนึงตรงที่น้องเป็นวัยรุ่นสูบบุหรี่ค่ะ ถ้าเลิกได้ก็เลิกนะคะ พี่เป็นห่วงสุขภาพน้องค่ะ)

https://www.youtube.com/watch?v=kZdVPlObRsQ

https://www.youtube.com/watch?v=vYUeGYA6CUM

https://www.youtube.com/watch?v=UNPLGhzwLaw

https://www.youtube.com/watch?v=fKUFsbp4xnw





วันเสาร์ที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

มรสุมอีกลูก

          เมื่อวันที่ 25 เมษายน 2559 เป็นวันที่มรสุมลูกใหญ่อีกลูกพัดมาสู่ พุธธังกูร อาซิ่มคอง เมียอาเจ็กคิมที่เสียไปเมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้ว ป่วย เข้าโรงพยาบาล หมอตรวจพบว่าเป็นมะเร็งที่ปอด และลามขึ้นไปที่หัวอีก 2 จุด ซึ่งที่หัวสามารถผ่าเอาออกได้ หมอรับรองว่าหาย แต่หนักใจที่ปอด เพราะไม่มีดีแล้ว ปอดสองข้างมะเร็งกินเรียบจนลามไปที่หัว แต่ยังไงลูก ๆ ของอาซิ่มเขาจะรักษา แต่ในความเป็นจริงก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าถ้าที่ปอดไม่มีดีแล้ว ผ่าที่หัวได้จะทำไปทำไม เพราะคนไม่ได้ใช้หัวหายใจ ใช้ปอดต่างหาก หมอว่าขึ้นอยู่กับกำลังใจคนไข้ ทุกวันนี้อาซิ่มก็ยังอยู่ที่โรงพยาบาล (8 พฤษภาคม 2559) และจะต้องเข้า ๆ ออก ๆ โรงพยาบาลอีกหลายครั้ง ต้องไปรักษาที่ลพบุรีด้วย ตอนนี้ก็ยังมีไข้ขึ้น ๆ ลง ๆ ไม่รู้ว่าจะไปลพบุรีได้วันไหน ที่สำคัญ อาซิ่มจะอยู่ได้อีกกี่วัน กี่เดือน กี่ปี ในความคิดขอเรา ถ้าอาซิ่มยอมคืนของที่เาอมาจากเจ้าของที่เขาไม่เต็มใจให้ อาจจะทรมานน้อยกว่านี้หน่อย ไอ้เรื่องหายคงไม่หาย ถึงจะคืนสายไปแต่ก็ยังดีกว่าไม่คืนเพราะมันจะทำให้อาซิ่มทรมานมากกว่านี้ ลูก ๆ ไม่มีใครรู้เลยว่าอาซิ่มเอาอะไรของเค้ามา แต่ทุกวันนี้ก็ยังคิดไม่ได้เลยต้องทรมานต่อ มรสุมลูกนี้จะผ่านพ้นไปเมื่อไหร่นะ

แด่...นังสางหมาวัด

     รูปนี้เป็นรูปสุดท้ายของนังสาง ถ่ายไว้เมื่อช่วงเย็นวันที่ 27 ตุลาคม 2564 ที่วัดขวิด บ้านใหม่ของนาง นางมาอยู่ที่นี่ได้ไง บ้านเก่านางล่ะ ท...