"เจ๊ ๆ อาปาให้เอาแมวมาให้เจ๊เลี้ยง เขาบอกว่ามันสวยดี"
เสียงน้องชายกับน้องสะใภ้ฉันตะโกนมาจากหน้าร้านที่ฉันทำงานอยู่
"เออ เอาไปบ้านเลย บอกเขาด้วยนะว่าเก็บได้จากถนน" เน้นขี้โม้ไว้ก่อน อยากเลี้ยง + ความสงสาร
ตั้งแต่วันนั้น ประมาณต้นเดือนธันวาคม 2555 เด็กหญิงมีตังค์ แมวเพศเมีย ตัวผอม ๆ หมัดเยอะมากก็เข้ามาอยู่ในความดูแลของฉัน จำได้ว่าหยดยาไล่หมัดให้ หาข้าวให้กิน ตัดสินใจเอาเข้าไปนอนด้วยเพราะว่ายุงเยอะมากข้างนอก แล้วเด็กหญิงมีตังค์ก็ไม่ทำให้ผิดหวัง อึเหลว ๆ รดที่นอนฉันซะ 2 ครั้ง ท้องดังโครก ๆ ตลอดเวลา พวกพี่ขวัญกับพี่อั่งเปาก็ยังไม่เข้าใกล้ เลยได้แต่เล่นกับเจ้านิกโกร ตุ๊กตาตัวดำ ๆ ไปก่อน
จากนั้นมาไม่เท่าไหร่ก็ท้องเสีย ซึม ตัวร้อน ฉันก็พาไปหาหมอ ฉีดยา กินยา ก็ดีขึ้น เวลาต่อมาพวกพี่ ๆ เค้าก็ยอมเข้าใกล้ ยอมเล่นด้วยแบบสนุกสนาน วิ่งเป็นวิ่ง เหนื่อยก็ไม่ยอมหยุด ลืมตาขึ้นมาก็เล่น เล่นเสร็จก็กิน กินเสร็จก็ถ่าย เสร็จแล้วก็เล่น ๆ ๆ แล้วก็หลับ พี่ขวัญเค้ายอมให้น้องไปนอนด้วยนะ รักน้อง พอปลาย ๆ เดือนธันวาอากาศเริ่มเย็น ฉันเลยไปซื้อเสื้อมาให้ใส่ แหม ลูกสาวฉันสวยมาก
แต่อากาศก็เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา มีตังค์ไม่สบายอีกครั้งหนึ่ง ตัวร้อน ไม่กิน ซึม ก็พาไปหาหมอ คุณหมอฉีดยา ให้ยามากิน ยาลดไข้ ยาฆ่าเชื้อ กลูโคส แล้วก็น้ำมันตับปลา เดือดร้อนน้องสะใภ้อีก ต้องไปขอเจลเสริมวิตามินมาปนกับยาเม็ดบดป้ายปาก หมอสั่งให้กินติดต่อกันเป็นเวลา 1 อาทิตย์ ตั้งแต่วันที่ 5 มกราคม 2556 เป็นต้นไป แม่ฉันบอกว่าแมวตัวนี้ตาโศกจัง หลังจากกินยาแล้วมีตังค์อาการดีขึ้น อ้วนขึ้น แต่อาการหอบยังไม่หายไป เวลาวิ่งเล่นกับพี่ขวัญก็หอบ แต่ไม่ยอมเลิก จนกระทั่งวันที่ 13 มกราคม 2556 วันสุดท้ายของการกินยา มีตังค์ยังมานอนหลับให้ฉันอุ้ม ซุกกันแนบอก ชีวิตดำเนินไปเป็นปกติ กลางคืนก็นอนกับพี่ขวัญ พอเช้ามืดวันที่ 14 มีตังค์กินข้าวเช้าตามปกติแล้วก็ออกไปเล่นกับพี่ขวัญที่หน้าบ้าน ตอน 06.30 น. ฉันยังเห็นเค้าเล่นกันอยู่อย่างเพลิดเพลิน มานึกได้อีกทีตอน 07.00 น. เอ๊ะ มีตังค์หายไปไหนนะ ก็เริ่มออกตาม แม่อยู่ข้างบ้านบอกว่าน้องขวัญอยู่นี่ แต่มีตังค์ไม่รู้อยู่ไหน ฉันก็เริ่มเอะใจแล้ว ปกติสองตัวนี่จะอยู่ด้วยกันตลอด มันแปลก ๆ แต่ก็ต้องออกไปทำงาน 07.30 น. แม่โทรมใบอกว่ามีตังค์ตายแล้ว ไม่รู้สาเหตุ อนิจจา !!! ลูกสาวฉัน เนื้อตัวไม่มีแผลใด ๆ ทั้งสิ้น แต่อาปาฉันบอกว่าเอามือกด ๆ ตรงจมูก มันน่วม ๆ ยุบ ๆ สงสัยจะวิ่งเล่นอย่างเร็วจนชนอะไรเข้า ฉันร้องให้ สงสารลูก อยู่กันมาร่วม 2 เดือน หนูทำให้ทุกคนมีความสุขมากเลยนะ พี่ขวัญก็คิดถึง เวลานอนยังลุกขึ้นมามองไปรอบ ๆ หาหนูนะลูก แม่อยากให้หนูอยู่ แต่กฏแห่งกรรม ใครเลยจะห้ามได้ ขอให้หนูหลับให้สบายนะลูก ไปเกิดใหม่ในที่ ๆ ดี ๆ เกิดมาสูงกว่าชาตินี้นะลูก แม่คิดถึงหนูเสมอ แม่รักหนูนะลูก มีตังค์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น