วันพุธที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2556

คุณแม่จำเป็น...อีกครั้ง ตอน พัฒนาการของโฮชิ



          นับจากวันที่ 4 ตุลาคม 2556 จนถึงวันนี้ 18 ธันวาคม 2556 นายโฮชิอายุได้สองเดือนครึ่งแล้ว ลักษณะภายนอกเริ่มดูเหมือนแมวมากขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก น้ำหนักได้ 8 ขีด ย้ำ เลี้ยงมาสองเดือนครึ่งเพิ่งจะหนัก 8 ขีด เป็น 8 ขีดที่ทรหดอดทนมากสำหรับคนเลี้ยง เมื่อตอนกลางเดือนพฤศจิกายนเกิดวิกฤติ แม่เป้าให้โฮชิกินตับไก่ย่าง 2 มื้อเท่านั้น ท้องเสียอย่างมากมาย น้ำหนักลงฮวบ ลักษณะภายนอกโทรมอย่างเห็นได้ชัด นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว พาไปหาหมอที่โรงพยาบาลก็โดนฉีดยามา 2 เข็ม แต่ก็ไม่ดีขึ้น นึกขึ้นมาได้ว่าน้าหมอที่เคยรักษากันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรเรียกว่าเป็นหมอปรำจำตระกูลเลยก็ว่าได้ท่าเกษียณอายุราชการแล้ว เลยพาไป ฉีดยาเข็มเดียวเท่านั้น หายท้องเสียเลย (กลับมาท้องผูกแทน 555) น้าหมอบอกว่า ให้อายุ 3 เดือนก่อนนะค่อยทำวัคซีน เพราะว่าโฮชิยังตัวเล็กมาก น้ำหนักน้อย แต่ก็ดีแล้วที่เลี้ยงกันรอด และยังบอกดวยว่าอย่าให้กินอาหารอะไรที่ผิดไปจากที่เคยกินประจำวันนัก เพราะว่าภูมิคุ้มกันโฮชิมีน้อยเนื่องจากไม่มีแม่ ทุกวันนี้นายโฮชิจึงต้องกินข้าวคลุกปลาทูนึ่ง ทอด หรือคลุกอาหารเปียก กินไข่แดงต้มสุก กินอาหารเม็ดของรอยัล คานินทร์ แพงหูฉี่ แต่ก็ยอมซื้อให้กินเพื่อให้โฮชิแข็งแรง กินอาหารปั่นละลายกับนมบ้างเป็นครั้งคราว  ผลจากการดูแลคือนายเก่งขึ้นมาก วิ่งเร็ว แรงเยอะ เล่นไม่หยุด




          ที่สำคัญ  รูปร่างของนายดีขึ้นมาก ไม่เป็นแมวเอเลี่ยนอย่างที่เจ๊แป้งเรียกอีกแล้วนะ แววหล่อเริ่มฉายออกมาแล้ว กับแมวตัวอื่นในบ้านก็เริ่มเล่นกันมากขึ้น กับพี่ขวัญ พี่อั่งเปา ก็ยอมรับน้องมากขึ้น ยกเว้นพี่มีสตางค์ รายนั้นยังเกลียดน้องแบบคงเส้นคงวา แต่อีกสักพักคงจะดีขึ้น





รูปนี้สมัยยังเป็นแมวเอเลี่ยนอยู่ (เจ๊แป้งว่างั้น)















หยอกเล่นกับพี่ขวัญซะหน่อย











 พี่กับน้องเค้ารักกัน



          โฮชิยังไม่มีรูปคู่กับพี่อั่งเปา เพราะว่าพี่อั่งเปาคอยจะวิ่งหนีตลอด ยังไม่ค่อยสนิทกันมากเท่าไหร่นัก แต่ก็ชวนเล่นเป็นครั้งคราว แล้วคราวหน้าจะมาอัพเดทเรื่องราวของนายโฮชิให้อ่านกันใหม่นะคะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

แด่...นังสางหมาวัด

     รูปนี้เป็นรูปสุดท้ายของนังสาง ถ่ายไว้เมื่อช่วงเย็นวันที่ 27 ตุลาคม 2564 ที่วัดขวิด บ้านใหม่ของนาง นางมาอยู่ที่นี่ได้ไง บ้านเก่านางล่ะ ท...