วันที่ 24 มิถุนายน 2556 ริวคิคุง ได้จากไปอย่างสงบในเวลาเที่ยงวัน ก่อนหน้านี้เกือบ 2 เดือน ที่ริวคิคุง เดินไม่ได้ กินอาหารน้อยมาก แทบไม่มีแรงยืนกินน้ำ ต้องลดระดับขวดน้ำลงให้ต่ำกว่าเดิม ต้องคอยป้อนน้ำให้กิน ก่อนจากไป 2 วัน ริวคิคุงมีอาการเกร็ง ขากรรไกรค้างเวลาป้อนน้ำ จากนั้นก็จากไป ช่วงเย็นฉันได้ไปขุดหลุมฝังริวคิคุงไว้ที่โคนกล้วยหลังบ้าน ระหว่างนั้นก็นึกไปถึงตอนที่รับริวคิคุงมาใหม่ ๆ
จำได้ว่าเมื่อประมาณ 7-8 ปีที่แล้ว ฉันอยากได้อะไรมาเลี้ยงซักตัวเพื่อทำให้ใจไม่ว่างที่จะนึกถึงคน ๆ นั้น และแล้ว เจ้าโอ๊ตก็ได้ให้เจ้าตัวนี้มา ตอนให้มาโอ๊ตบอกว่าตัวนี้เชื่องที่สุดแล้วนะพี่เพชร จำได้ว่าใส่ตระกร้าสีชมพูแปร๋นเชียว ซ้อนท้ายไป - กลับเทคนิคทุกวัน จนกระทั่งขอกรงไม้เก่า ๆ แม่มากรงนึง ให้น้าปัญญาซ่อมให้ แล้วก็ให้ริวคิคุงอยู่ที่เทคนิควันจันทร์ - ศุกร์ วันหยุดก็กลับบ้านกัน ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยในการเลี้ยง มันเชื่องที่ไหนกัน ดุมากต่างหาก กว่าจะจับตัวได้ ลูบหัวได้ โดนเข้าไปหลายแผล ทั้งหนามแทง ทั้งกัดนิ้ว แต่ก็ไม่ละความพยายามแฮะ เรามันก็ทนเหมือนกัน และแล้ว เจ้าเม่นน้อยสีขาวตาสีแดงก็ยอมให้จับ ให้อุ้ม ให้อาบน้ำ หลังจากที่ย้ายห้องทำงาน ริวคิคุงก็เปลี่ยนตระกร้าใหม่ให้ใหญ่ขึ้น และซ้อนท้ายไปทำงานทุกวันเหมือนเคย
เราจะไปเดินเล่นที่สนามหญ้ากันเกือบทุกวัน มอมแมมกลับมาทั้งเจ้าของทั้งเม่น เพราะว่าคนก็ต้องเกลือกอยู่กับหญ้าถึงจะได้รูปลูกชายสุดหล่อ ส่วนเจ้าเม่นลูกชายก็สนุกไปกับกอหญ้าและขี้หมาแห้ง เกิดมาเพิ่งจะเคยเห็นขี้หมาแห้ง เคี้ยว ๆ แล้วก็เอามาแปะ ๆ ตามตัวจนทั่วไปหมด เจออะไรแปลก ๆ เป็นไม่ได้ต้องทำแบบนี้ทุกครั้งเชียว มันเป็นภาพที่ิชินตา ผู้หญิงอ้วนตัวกลมเดินเล่นกับเม่นสีขาวอยู่ที่สนาม เดินตามกันต้อย ๆ
ริวคิคุงอาบน้ำทุกอาทิตย์ เปลี่ยนที่นอนทุกวันไม่เคยขาด ยกเว้นวันไนที่ฉันไม่อยู่ ไปเที่ยว กทม ริวคิคุงก็จะไม่ได้เปลี่ยนที่่นอน แต่พอฉันกลับมาก็รีบทำความสะอาดให้ทุกครั้ง เอี่ยมอ่องเหมือนเดิมทุกประการ
เป็นเวลาเกือบ 8 ปี ที่ผ่านมา ไม่มีวันไหนที่เราไม่เคยเจอหน้ากัน ไม่มีวันไหนที่เราไม่เคยอุ้มกัน จากนี้ริวคิคุงจะต้องเดินทางไกลไปเพียงลำพัง ไม่ต้องเป็นห่วง ไม่ต้องกังวลถึงคนที่อยู่ข้างหลังใด ๆ ทั้งสิ้น ริวคิคุงไปให้สบาย คนทางนี้มีริวคิคุงในใจเสมอ จำได้ตลอดเวลา ริวคิคุงไปรอที่โลกหน้าก่อนเลยนะ ซักวันเมื่อถึงเวลา เราคงได้พบกันอย่างแน่นอน
คนทางนี้จะต้องดูแลจันทร์จ๋าก่อน และยังมีภาระอีกมากมายที่ต้องทำ ไม่ต้องกลัวว่าจะเหงานะจ้ะ เพราะฉันจะคิดถึงเจ้าอยู่เสมอเจ้าเม่นน้อยที่น่ารักของฉัน หลับให้สบาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น